Colour Park - Πάρκο Χρωμάτων

Status. Submitted. 2019.

Type. Architectural Competition.

Team. Georgios Makridis. Constantina Voskaridou. Elena Pillakouri. Antonia Georgiou. Nicole Vassiliou (Agriculturalist).

Function. Axonometric Vignettes.

Concept Sketches.

Playground.

Playground.

Playground.

Drawing selection.

Κεντρική Ιδέα: Φιλοσοφία Προσέγγισης

Ο πλανήτης, μέσω της φύσης και της εξέλιξής της, παρέχει το εύρος των χρωμάτων, με τον ίδιο τρόπο που παρέχει τις διαβαθμίσεις τους, τις υφές τους και τις εκφάνσεις τους. Αναπόσπαστο τμήμα της φύσης αποτελεί ο άνθρωπος: το ευφυέστερο, αλλά όχι απαραίτητα το κυρίαρχο είδος της. Τα κοινωνικά, πολιτικά, οικονομικά και τεχνολογικά επιτεύγματα του ανθρώπου, είναι υπό αυτή την έννοια, μέρος της φύσης, εξελίσσονται μαζί της, αλληλεπιδρούν, μεταβάλλονται, και τελικά συγχωνεύονται. Επομένως, το χρώμα λαμβάνεται ως μία διευρυμένη έννοια, πέραν του οπτικού ερεθίσματος. Το περιεχόμενό της έννοιας είναι το περιεχόμενο του πάρκου.

Συσχετισμοί:

Για τη μεταφορά της κεντρικής ιδέας στον προτεινόμενο χώρο, γίνεται χρήση των εννοιών της σύνδεσης και της ταυτότητας. Το αξονομετρικό σκαρίφημα της πρώτης σελίδας συνοψίζει ετούτη τη στάση.

Εκατέρωθεν μίας κύριας πορείας διατάσσεται το περιεχόμενο του κτιριολογικού προγράμματος. Η πορεία ακολουθεί ήπια κλίση ώστε να συνδέσει τα δύο διαφορετικά επίπεδα του χώρου - το Νότιο που είναι χαμηλότερα από το Βόρειο, την ίδια στιγμή που αποτελεί τη διχοτόμο του Νότιου επιπέδου. Συνδέει την οδό Χαριλάου Τρικούπη με την πλατεία του πάρκου από όπου δίνεται η δυνατότητα σύνδεσης με την οδό Αμαθούντος (προς το Σχολείο, ή προς την εμπορική περιοχή αναλόγως κατεύθυνσης), με την πάροδο Νεαπόλεως, αλλά και με την απόληξη της βιοτεχνικής ζώνης. Πέραν της ήπιας διαμόρφωσης του οδοστρώματος στα σημεία πρόσβασης, δεν διαμορφώνονται ειδικά οι είσοδοι, ώστε το πάρκο να συμπεριφέρεται ως προέκταση του υφιστάμενου δικτύου πεζοδρόμων.

Η δόμηση εντός, και η φύτευση εντός και περιμετρικά του πάρκου, αντλούν από το άμεσο συγκείμενο, λαμβάνοντας υπόψη την παρακαταθήκη της μοντερνιστικής ταυτότητας του αστικού κέντρου της Πάφου, όπου η γηγενής και τοπική χλωρίδα αναμιγνύονται με ευθύες και κυκλικά στοιχεία για να παρέμβουν δημιουργικά και χρηστικά στο Μεσογειακό ανάγλυφο.

Συναρμογή:

Το πάρκο διατηρεί ανέπαφους τους περιμετρικούς υψομετρικούς του συσχετισμούς με το άμεσο περιβάλλον του. Ο συνδυασμός των δύο διαφορετικών επιπέδων (Βόρειο και Νότιο διάζωμα) και της κύριας πορείας σύνδεσής τους δημιουργεί τρεις διακριτές λεκάνες, οι οποίες περιέχουν διακριτές κύριες χρήσεις, την ίδια στιγμή που διασπείρονται εντός τους, κοινές μεταξύ τους, δευτερεύουσες διευκολύνσεις.

Τις λεκάνες παιχνιδιού (Βόρεια), άθλησης (δυτικά), και έκφρασης (ανατολικά), συνδέει η πλατεία αναψυχής στην περιοχή που συνδέονται τα διαζώματα. Στην ίδια περιοχή, διατηρείται στο υψόμετρο του κάτω διαζώματος, ζώνη που λειτουργεί ως προέκταση της απόληξης της βιοτεχνικής ζώνης, η οποία σε καθεστώς πλήρους φύτευσης αλλάζει κατά μήκος της πορείας προσέγγισης στο πάρκο από χώρο στάθμευσης, σε πλάτωμα εισόδου, σε χώρο προπόνησης, σε τοίχο αναρρίχησης, σε σημεία πρόσβασης στις παρακείμενες λεκάνες, και σε σημείο στάσης περιμετρικά τεχνητής λίμνης. Η παιδική χαρά χωροθετείται στη Βόρεια Λεκάνη, σε άμεση γειτονία με τη διαδρομή προς το Σχολείο, την οικιστική περιοχή, και τις προσβάσεις με ήπια κυκλοφορία. Παρεμβάλλεται διαμόρφωση πίδακα νερού ως στοιχείο σύνδεσης/ διαχωρισμού με την πλάτεία. Στο κέντρο του πάρκου οργανώνεται το καφενείο μαζί με τους χώρους υγιεινής. Οι χώροι άθλησης μαζί με τις διευκολύνσεις παρακολούθησης, περιπάτου και υγιεινής χωροθετούνται στη Δυτική λεκάνη. Στην αντίπερα πλευρά της πορείας, στην Ανατολική λεκάνη, διατάσσονται, με διάθεση διαλόγου, οι υποδομές έκφρασης, ήτοι το μικρό θέατρο, το τροχοπεδιλοδρόμιο, επιφάνειες που ευνοούν την σύγχρονη αστική τοιχογραφία, εκθεσιακός χώρος για άλλες εικαστικές μορφές τέχνης, αλλά και σημείο στάσης με τεχνητή λίμνη. Το μεγαλύτερο μήκος της περιμέτρου του πάρκου διαμορφώνεται ώστε να μπορεί να φιλοξενήσει περιπατητές, δρομείς, αλλά και κάθε μορφής αστικούς επισκέπτες. Επιπρόσθετοι χώροι στάθμευσης χωροθετούνται παρά την οδό Χαριλάου Τρικούπη, αλλά και παρά την οδό Αμαθούντος. Στα σημεία αυτά, αλλά και στις άλλες δύο προσβάσεις του πάρκου προτείνεται η επικάλυψη του δαπέδου με δαπεδόστρωση που να τονίζει το χαρακτήρα της περιεχόμενης ανάπτυξης και να καλλιεργήσει σταδιακά τη στάση της συνειδητής οδικής εγρήγορσης.

Πρόθεση:

Η καλλιέργεια και εδραίωση της αστικής στάσης ζωής αποτελεί τον πρωταρχικό στόχο της πρότασης. Γίνεται η απόπειρα παροχής της υποδομής ώστε να καταστεί αυτό εφικτό.

Η συνύπαρξη κύριων και δευτερεύουσων χρήσεων, όπως π.χ. της άθλησης στην περιοχή περιπάτου, ή του περιπάτου στην περιοχή άθλησης, στοχεύει στην ανάγκη υβριδικής χρήσης των χώρων, και στην προέκταση του αστικού ιστού μέσα στο πάρκο. Εκατέρωθεν της διαμήκους πορείας διαμορφώνονται πρανή, εξέδρες πρόσβασης, εναλλακτικές προσβάσεις και στάσεις, με σκοπό την ενεργοποίησή της ως άξονα διακίνησης και ενέργειας του πράσινου αστικού πυρήνα, ώστε να προσελκύσει επίσημες και ανεπίσημες χρήσεις. Προεκτείνοντας το υλικό δαπέδου του πάρκου στο πεζοδρόμιο αλλά και στο οδόστρωμα επιτυγχάνεται μέσω υλικού η σύνδεση μεταξύ οχημάτων, κινητικών διευκολύνσεων και πεζών με τρόπο ώστε να ευνοεί τη συνύπαρξη όλων. Ο διάμεσος χώρος, είτε διαμορφωμένος με αστική επίπλωση, είτε κενός υποδομής, αποτελεί, με την κατάλληλη αοφορμή πεδίο διάδρασης μεταξύ επισκεπτών χωρίς την υποχρέωση της προηγούμενης ή κατοπινής γνωριμίας.

Η σταδιακή εξέλιξη του χρήστη του πάρκου, και της πόλης, σε άτομο που ζει, διαλέγεται, αθλείται, αντιπαραβάλλεται, αναπτύσσει το πνεύμα του, και, εν τέλει, δικαιώνει τη δυνατότητά του αποτελεί αυτοσκοπό για την αειφορία του πλανήτη και της κοινωνίας.

Εκτέλεση:

Η υλικότητα βασίζεται στο πορώδες της δαπεδόστρωσης, την ανθεκτικότητα των κατασκευών, και τις απαιτήσεις για χαμηλή επένδυση συντήρησης. Οι ηλεκτρομηχανολογικές, υδραυλικές και ηλεκτρονικές εγκαταστάσεις διατηρούνται ει δυνατόν σε υπόγεια θέση. Ο αστικός εξοπλισμός παρέχει διαδικτυακή σύνδεση ασύρματα.

Φύτευση:

Διατηρείται σε μεγάλο ποσοστό η υφιστάμενη φύτευση ως έχει, ή γίνεται ενέργεια για τη συντήρησή της. Επιλέγονται γηγενή ή τοπικά φυτά. Στην περίμετρο του πάρκου, όπου αυτή αποτελεί οδικό σύνορο τοποθετούνται θαμνώδη φυτά, ως όριο μεταξύ πρόσβασης και μη πρόσβασης. Όπου η περίμετρος αποτελεί όριο με ιδιωτική περιουσία, τοποθετούνται δέντρα με πυκνή φυλλωσιά. Στο εσωτερικό του πάρκου προτιμούνται δέντρα υψίκορμα, ώστε να διευκολύνεται η διακίνηση του ανέμου, αλλά και δέντρα με πυκνή καλοκαιρινή φυλλωσιά για να αποτελεί το πάρκο επιλογή προτεραιότητας και προορισμό κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών ημερών. Χωροθετείται βοτανόκηπος σε κοντινή απόσταση από τον χώρο των θεατών του θεάτρου για να συμπληρωθεί με αυτό τον τρόπο το αισθητικό του διαδραματιζόμενου θεάματος. το πρανές που βρίσκεται Νότια του καφενείου οργανώνεται κήπος με εποχιακή βλάστηση (παπαρούνες, μαργαρίτες, βιολέτες, αχίλλεια, και αντίστοιχα αναλόγα με την εποχή). Ο χώρος αυτός δημιουργείται για κοινωνική συνεύρεση πέραν της περιοχής και της εμπορικής χρήσης του καφενείου. Τοποθετούνται έπιπλα ανάπαυσης, διάδρασης (επιτραπέζια παιχνίδια), ανάπαυσης και συζήτησης. Επιλέγονται εποχιακά άνθη για την ποικιλία στο αισθητικό ερέθισμα και την εναλλαγή που έχουν τη δυνατότητα να προσφέρουν. Η φύτευση ολοκληρώνεται με νούφαρα στις τεχνητές λίμνες και τον κακτόκηπο μεταξύ των προσβάσεων της πλατείας.