CUT - Student Hall

Living Together

Η άυλη παραγωγή, σε συνδυασμό με την καταλυτική συμμετοχή της ψηφιακής τεχνολογίας στο σύγχρονο τρόπο ζωής, καταργούν σταδιακά τη διάκριση μεταξύ του χώρου διαβίωσης και του χώρου εργασίας, μελέτης, ή εκπαίδευσης. Κριτήριο της ατομικής παραγωγής αποτελεί, πλέον, η απόδοση καθαυτή. Η τελευταία, χτίζεται και διατηρείται με άσκηση και εξάσκηση διαρκείας, ενώ ευεργετεί το άτομο με τα εφόδια για την εμβάθυνση στη γνώση, και τη διεκδίκηση ευκαιριών. Πρακτικές όπως η προσωρινή απομόνωση, και η αποχή, με σκοπό τον εκ νέου προσδιορισμό του εαυτού μέσα στην κοινωνία παρουσιάζονται ως οι θεμελιώδεις ευθύνες του ανθρώπου απέναντι στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον. Το δωμάτιο είναι ο χώρος όπου το σώμα μπορεί να φροντίσει το πνεύμα, τη στιγμή κατά την οποία το πνεύμα φροντίζει το σώμα. Στο δωμάτιο, σύμφωνα με τον Roland Barthes, στο How to Live Together: Novelistic Simulations of Some Everyday Spaces, αναπαρίσταται υποδειγματικά η πεμπτουσία της εσωτερικότητας. Με αυτό το σκεπτικό, η φοιτητική εστία, ως ένα κτήριο ατομικών – κυρίως – δωματίων δηλώνει την ιδανική συγκυρία χώρου και χρόνου.

Η πρόταση φιλοδοξεί να παρέχει στους χρήστες το προστατευμένο και δημιουργικό περιβάλλον εφόρμησης προς τους στόχους και τις προσδοκίες τους. Για να το πετύχει αυτό, εντοπίζει το ιδιωτικό περιβάλλον ως την στοιχειώδη κυτταρική δομή, το τοποθετεί στο επίκεντρο, και, κατόπιν, επιχειρεί το σταδιακό εμπλουτισμό της κοινωνικής συναναστροφής του ένοικου με την ελεγχόμενη από το χώρο ένταξή του σε πολυπληθέστερες ενότητες. Η προτεινόμενη παλινδρόμηση μεταξύ του ατομικού και του κοινωνικού έχει ως στόχο τη συνεχή ανατροφοδότηση του ατόμου με την πληροφορία της κοινωνίας, και τον αντίστοιχο εμπλουτισμό της κοινωνίας με την πληροφορία του μέλους της. Με αυτό τον τρόπο, ο χώρος παρέχει την ελάχιστη συμβολή του στη διαμόρφωση των ατόμων που θα καθορίσουν με έμπρακτο τρόπο το μέλλον.