EI House

An idiosyncratic living unit attached faithfully to the behaviour of its inhabitants.

Project Name: EI House/ Architect: do:gma (Constantina Voskaridou – Project Architect, Constantina Charalambous, Orestis Pavlides, Stelios Makrides – Technical Consultant, Georgios Makridis – Lead Architect)/ Structural Engineer: Miltos Voskarides/ Mechanical Engineer: K. Karantonis Engineering Consultants Ltd/ Electrical Engineer: K. Karantonis Engineering Consultants Ltd/ Contractor (Phase A): El Sayed Constructions Ltd/ Contractor (Phase B): A & M Christodoulou Constructions Ltd/ Carpentry: Andros & Savvas/ Lighting: Candela Lightings/ Illustrations: Elena Pillakouri/ Furniture: Living/ Tiles & Sanitary: Savvides/ Porcelain: Evpalia/ Photography: Maria Efthymiou, Creative Photo Room

EI House is a three-bedroom flat built on top of an existing single-floor building that functions as a licensed afternoon school. The existing building was certified as unfit to bear the load of an upper floor extension, and, thus, it had to undergo the process of structural strengthening, in order for the extension to be possible. As a result, the locations of the columns were mandatory, and their size had to be significantly broadened due to the column jacketing. Consequently, the design had to allocate function around the structural elements, as it had to follow an almost confined perimeter of field.

The design process adopted an elaborate, and amusing methodology according to which it attempted the mapping of the client’s behaviour into the proposed floor plans. The production (animation, illustration, sketch, visual and verbal description) was presented to the client periodically, and the feedback was applied to the next cycle, to gradually form the spatial and functional requirement: fluidity between spaces and conditions on the public zone, and personal space on the private zone. In this way, the design team was informed about client behaviours that would otherwise be difficult to uncover during the normal client-architect relationship.

As a result of the zoning, the balcony on the South-West is juxtaposed to the interior space to reflect, or even duplicate, its exact function, i.e. relaxing and dining.

Entrance is achieved through the northern end of this juxtaposition, whereas the kitchen is placed opposite.

Kitchen can be visually isolated from the main space, as the bi-fold doors conceal everything but the underbelly of the bar when closed.

Climate and service panels are opposite the guest toilet, all within the connection area between public and private function. These two zones are divided by another bi-fold door that leads to the corridor, which, in turn, comprises of deep wall storage on one side, doors to the bedrooms on the other side, shared shower room and toilet on the far end, and the entrance of the en-suite bedroom on the other end.

Material selection aims to create a concise and cohesive environment, deeply connected to the typological meaning of the residential apartment.

The same ceramic tile is used for all floor surfaces to unify spaces, as it is used on the walls up to a certain height, i.e. in-wall skirting, or bathrooms, and a complementary ceramic tile goes up until the full height in selected walls.

Penny-tile covers the walls in the kitchen area to set the atmosphere in another tone in the most creative part of the dwelling.

Horizontal surfaces and the fireplace are laid with white textured porcelain tile, for the users to maintain the benefit of adding their own accent, permanent, or temporary, as well as for the light to be reflected freely.

Bespoke carpentry, an element that is significant, as it is defining, for this project, chooses two materials to be manifested: birch plywood in customised stain, and pre-coloured MDF (in black and grey). Handles are milled out of the boards. In this way, the interior atmosphere of the dwelling encourages visual and functional efficiency, while it maintains the element of surprise and playfulness.

EI House is designed to host the behaviour of its users extensively and in detail. It serves as a completely personalised unit, while it comprises of a selection of simple gestures that serve a unique purpose due to their order, or combination.

Although the occasional mannerisms might appear as conventional, the subtle details in some occurrences, and the absolute solutions in some others decide otherwise. This is the way that the dwelling resembles the user. They will not compromise themselves to be accustomed to space, especially because of that trait.

Κατοικία ΕΙ

Ιδιοσυγκρασιακή οικιστική μονάδα, πιστά προσκολλημένη στη συμπεριφορά των χρηστών της

Όνομα Έργου: Κατοικία ΕΙ/ Αρχιτέκτονας: do:gma (Κωνσταντίνα Βοσκαρίδου – Αρχιτέκτονας Έργου, Κωνσταντίνα Χαραλάμπους, Ορέστης Παυλίδης, Στέλιος Μακρίδης – Τεχνικός Σύμβουλος, Γεώργιος Μακρίδης – Επικεφαλής Αρχιτέκτονας)/ Πολιτικός Μηχανικός: Μίλτος Βοσκαρίδης/ Μηχανολόγος Μηχανικός: Κ. Καραντώνης Σύμβουλοι Μηχανικοί/ Ηλεκτρολόγος Μηχανικός: Κ. Καραντώνης Σύμβουλοι Μηχανικοί / Εργολάβος (Φάση Α): El Sayed Constructions Ltd/ Εργολάβος (Φάση Β): Α & Μ Χριστοδούλου Εργοληπτική Εταιρεία/ Ξυλουργικές Εργασίες: Άνδρος & Σάββας/ Φωτιστικά: Candela Lightings/ Illustrations: Έλενα Πηλλακούρη/ Έπιπλα: Living/ Κεραμικά & Είδη Υγιεινής: Σαββίδης/ Πορσελάνη: Ευπάλια/ Φωτογράφιση: Μαρία Ευθυμίου, Creative Photo Room

Η Κατοικία ΕΙ είναι ένα διαμέρισμα τριών υπνοδωματίων το οποίο κτίστηκε στην οροφή ενός ισόγειου φροντιστηρίου. Το υφιστάμενο κτήριο κρίθηκε ακατάλληλο να δεχτεί το φορτίο μίας επέκτασης στην οροφή του, επομένως, προκειμένου να είναι εφικτή η προσθήκη ορόφου, απαιτήθηκε στατική και αντισεισμική αναβάθμιση.

Αυτή είχε ως αποτέλεσμα τόσο τη διεύρυνση της διατομής των υποστυλωμάτων, όσο και τον ελεγχόμενο τρόπο διανομής των φορτίων, επομένως και της διάταξης των δομικών στοιχείων του ορόφου. Κατά συνέπεια, ο σχεδιασμός διανέμει τις χρήσεις περιμετρικά των στατικών στοιχείων, μέσα σε καθορισμένη περίμετρο πεδίου.

Για την καταγραφή των διαχρονικών και μεμονωμένων συμπεριφορών της πελάτιδας στις προτεινόμενες κατόψεις ακολουθήθηκε μία λεπτομερής, αλλά και διασκεδαστική μεθοδολογία. Η παραγωγή (κινούμενα σχέδια, σχέδια, σκίτσα, εικαστικές και προφορικές περιγραφές) δημιουργούσε εικασίες οι οποίες παρουσιάζονταν στην πελάτη περιοδικά, και η ανατροφοδότηση ενσωματωνόταν στον επόμενο κύκλο παραγωγής. Σταδιακά, η εικασία έδωσε τη θέση της στη σχεδιαστική απαίτηση, ενώ διαμόρφωσε την χωρική και λειτουργική συνθήκη: ροή στον χώρο και τις συνθήκες στη δημόσια ζώνη, και προσωπικός χώρος και χρόνος στην ιδιωτική ζώνη. Με αυτή τη μεθοδολογία, η σχεδιαστική ομάδα ενημερώθηκε για συμπεριφορές της πελάτιδας οι οποίες θα ήταν δύσκολο να εντοπιστούν κατά τη διάρκεια της κανονικής σχέσης μεταξύ πελάτη και αρχιτέκτονα.

Η διάθεση των ζωνών χρήσης σε συνδυασμό με τον επιθυμητό προσανατολισμό παρατάσσει τον καλυμμένο Νοτιοδυτικό εξώστη σε παράλληλη, κατοπτρική, χρηστική συνθήκη με τον εσωτερικό χώρο: εκατέρωθεν των αναδιπλούμενων κουφωμάτων βρίσκονται το καθιστικό και το καθιστικό εξωτερικού χώρου, ενώ χωροθετείται η τραπεζαρία και η τραπεζαρία εξωτερικού χώρου.

Η είσοδος στο διαμέρισμα επιτυγχάνεται από τη Βόρεια πλευρά του κατοπτρικού άξονα, ενώ στην αντιδιαστολή του οργανώνεται η κουζίνα, η οποία απομονώνεται οπτικά από τον υπόλοιπο χώρο κατά το δοκούν, αφού οι αναδιπλούμενες πόρτες κλείνουν έξω μόνο το κούφωμα του πάγκου.

Οι πίνακες ελέγχου τοποθετούνται απέναντι από το αποχωρητήριο επισκεπτών, στο πέρασμα προς την ιδιωτική ζώνη. Το τελευταίο επιτυγχάνεται διαμέσου μίας αναδιπλούμενης θύρας που οδηγεί στο διάδρομο, ο οποίος περιβάλλεται από βαθύ αποθηκευτικό χώρο κατά μήκος της μίας πλευράς του, θύρες υπνοδωματίων στην απέναντι πλευρά, το κοινό λουτρό στο βάθος του και το υπνοδωμάτιο με λουτρό στην άκρη του.

Σκοπός της υλικότητας στο έργο είναι να δημιουργήσει ένα μεστό και συνεκτικό περιβάλλον, βαθιά συνδεδεμένο με την τυπολογική σημειολογία του οικιστικού διαμερίσματος. Εφαρμόζεται κοινή κεραμική πλάκα σε όλο το εμβαδόν του δαπέδου για να σηματοδοτήσει την ενοποίηση των χώρων, ενώ το ίδιο υλικό εφαρμόζεται και στις κατακόρυφες επιφάνειες, είτε ως βάση συνεπίπεδη με το τελείωμα του τοίχου, είτε ως επένδυση μέχρι το επιθυμητό ύψος, ενώ μία συμπληρωματική κεραμική πλάκα συμπληρώνει καθ’ ύψος όπου η επένδυση φτάνει μέχρι την οροφή.

Η κυκλικής διατομής ψηφίδα στους τοίχους της κουζίνας καθορίζει την ατμόσφαιρα στο πλέον δημιουργικό κομμάτι της κατοικίας. Δίπλα και απέναντι, σε όλες τις οριζόντιες επιφάνειες και στην επένδυση της εστίας, τοποθετείται πορσελάνη λευκού χρώματος με γκρι υφή και θαμπό τελείωμα, ώστε να διατηρήσουν οι χρήστες το δικαίωμα της δικής τους προσθήκης χρώματος (μόνιμης, ή και προσωρινής), αλλά και για να είναι δυνατή η επιθυμητή αντανάκλαση του φωτός.

Η αρχιτεκτονική του εσωτερικού χώρου διαμορφώνεται και από τα δύο υλικά που έχουν επιλεγεί για τις ξυλουργικές εργασίες: τις πλάκες από αντικολλητά ξυλόφυλλα σημύδας με χρωματισμένο βερνίκι και τις προχρωματισμένες σε μαύρο και γκρίζο χρώμα ινόπλακες μέτριας πυκνότητας. Συνολικά, η ατμόσφαιρα του εσωτερικού του διαμερίσματος ενθαρρύνει την οπτική και λειτουργική αποδοτικότητα, όσο διατηρεί το στοιχείο της έκπληξης και του παιχνιδιού.

Η Κατοικία ΕΙ σχεδιάστηκε για να φιλοξενήσει τη συμπεριφορά των χρηστών της στο σύνολο και τη λεπτομέρειά της. Λειτουργεί ως μία απόλυτα προσωποποιημένη οικιστική μονάδα, ενώ αποτελείται από αλληλουχία απλών χειρονομιών οι οποίες επιτελούν μοναδικό σκοπό λόγω της δομής, ή του συνδυασμού τους.

Μολονότι αρκετές από τις ιδιομορφίες που σχεδιάζονται εμφανίζονται ως συμβατικές εφαρμογές, οι λεπτομέρεια της κατασκευής τους σε κάποιες περιπτώσεις, και το απόλυτο της επίλυσης σε κάποιες άλλες προκρίνουν διαφορετική εξέλιξη. Αυτός είναι και ο τρόπος με τον οποίο η κατοικία μοιάζει στην πελάτιδα, την ίδια στιγμή που αποτελεί και την αιτία για την οποία η πελάτιδα δεν θα χρειαστεί να συνθηκολογήσει με το διαμορφωμένο χώρο.